In het juli-nummer van het Wel en Wee haalt Paul Tempelaar herinneringen op aan zijn tijd bij de Hudson Groep. Hij sprak daarbij de hoop uit de volgende keer meer oude jeugdmakkers te ontmoeten. Rob van Zon wees hierop in zijn oproep aan de Vrienden van de Hudson Groep voor de bijeenkomst van volgend jaar op 24 maart. Rob noemde het generatiegenoten, daarmee verzweeg hij voor één keer dat hij als een van de eersten deel uitmaakte van de Oude Hap! Al was ik er zelf niet bij, ik kan niet anders dan de woorden van Paul beamen, en ik hoop er de 24e bij te zijn. Ik heb zelfs mijn lidmaatschap van 2011 al betaald…
Maar over deze bijeenkomst van de Vrienden gaat het in dit blogje niet. Paul maakte in hetzelfde nummer nog een opmerking: Zelfs toen ik al aan aantal jaren leider was bij de verkenners en bij het kampvuur zat in het zomerkamp in Haselüne kon het gevoel mij overmeesteren dat er een mysterieuze diepte zat in de werkelijkheid…
Dit was natuurlijk hetzelfde kampvuur waarover in de kampkrant (naast het artikel over de reusachtige boom die toch versleept was) werd gemeld: ANTIEKE BANJO VERNIELD. Dat het in werkelijkheid om een iets minder antieke mandoline ging had misschien wel met de mysterieuze diepte in de werkelijkheid te maken. En dat het daadwerkelijkheid een heel bijzonder kampvuur was mag blijken uit de onderstaande door Theo Fortgens gemaakte foto. Opgeduikeld uit het onvolprezen meesterwerk 75 Jaar HHG, een cd propvol foto’s van 1929 tot 2004, en met de sprekende titel 1975_ Haselune14.jpg. Links in het midden Paul, met mandoline, uiterst rechts, met bril, PJ (de auteur van dit blog) . Tegenwoordig, inderdaad, oude jeugdmakkers…
